Օնորե դը Բալզակը ֆրանսիացի գրող է և համարվում է բոլոր ժամանակների պոետԼ
Ծնվելուց հետո նրան տվել են իր կերակրողին, որպեսզի այդ կինը դաստիարակի նրան, չնայած որ իր մայրն էլ բավականին ազատ ժամանակ ուներ երեխային խնամելու համար:
Դա շատ բացասական ազդեց ծնողների և երեխայի հետագա հարաբերությունների համար:
Ուսումը ավարտելուց հետո, Բալզակը մի քանի տարի աշխատեց որպես փաստաբան, հետո հասկացավ, որ այդ մասնագիտությունը իր համար չէ:
Նա որոշեց դառնալ գրող, չնայած որ հայրը դեմ էր դրան:
Նա գրում էր տարբեր ժանրի ստեղծագործություններ: Բալզակը համարվում է Եվրոպայում ռեալիզմի հիմնադիրներից մեկը, և գրականության մեջ նրա ներդրումը հսկայական է:
Oնորե դը Բալզակի գործերը երբեք չեն կորցնի իրենց արդիականությունը, քանի որ նրա ստեղծագործություններում նկարագրված հասարակության խնդիրները անցնում են դարից դար:
Ահա թե ինչ է ասել…
1. Որքան շատ ես դատում, այնքան քիչ ես սիրում
2. Դատարկագլուխ մարդիկ, ովքեր իրենց մասին են խոսում, միշտ ենթադրում են, որ մարդիկ, ովքեր բացահայտ չեն քննարկում իրենց գործերը, թաքցնելու բան ունեն:
3. Մարդուն դատելու համար պետք է գոնե ներթափանցել իր մտքերի, տառապանքների, անհանգստությունների մեջ:
4. Որքան բնական է ոչնչացնել այն, ինչը մենք չենք կարող ունենալ, ժխտել այն, ինչ չենք հասկանում և վիրավորել այն, ինչին նախանձում ենք:
5. Ատելությունը փոքր հոգու խորամանկություն է, նրանք այն սնում են իրենց ամբողջ ատելությամբ:
6. Մարդկանց մեծամասնությունը ապրում է հուսահատ կյանքով, որն իր ժամանակի մեծ մասը ծախսում է իրենց համար ատելի աշխատանքի վրա, որպեսզի ունենան այն բաները, որոնք իրենց պետք չեն և որպեսզի մարդկանց վրա տպավորություն գործեն:
7. Հասարկության կարծիքը անբարոյականներից էլ տարածված ու զզվելի երևույթ է:
8. Կարճ մտքի սովորությունը իրենց հոգևոր թշվառությունը ուրիշներին վերագրելն է:
9. Ատելությունը, ինչպես սերը սնվում է ցանկացած փոքր բանով, ամեն ինչ իր կարիքների համար է անում: Ինչպես սիրած մարդուց վատ արարք չեն սպասու, այնպես էլ վատ մարդուց լավ արարք չեն ակնկալում:
10. Ոչինչ չի օգնում մեզ ավելի երկարացնել մեր կյանքը, քան վստահությունը, որ մեր մահը ինչ-որ մեկին կուրախացնի:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց zNews-ը
Կիսվե՛ք Ձեր ընկերների հետ