18-րդ դարում Սարդինայում տիրում էին դաժան ավանդույթներ:
Ընդունված էր կարծել, որ եթե տղամարդը մահանում էր արագ ու թեթև, ապա դա խիզախության նշան էր, և հակառակը, եթե նա երկար ժամանակ տանջվում ու չէր մահանում, ապա դա ամոթ էր համարվում ողջ ցեղի համար:
Որպեսզի խուսափեին նման «ամոթալի» միջադեպերից, հարազատները մահվան մահճում գտնվողի մոտ էին կանչում «մահվան տիրուհիներին»:
Այս կանայք հատուկ մուրճի միջոցով հարվածում էին տանջվողի ծոծրակին ու վայրկյանական մահ պատճառում:
Երբեմն նաև խեղդում էին ոտքով կամ բարձով: Դրա համար նրանց վճարում էին կա՛մ փողով, կա՛մ մթերքով:
Նման էֆթանազիայից հետո միայն հարազատները հոգևորական էին կանչում:
Վերջիններս ևս տեղյակ էին տեղի ունեցածից, բայց լռում էին:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց zNews-ը
Կիսվե՛ք Ձեր ընկերների հետ