Իմ պատմությունը. «Թվում է՝ կարթնանամ ու ամեն ինչ առաջվա նման կլինի…»

Like on FB:

zNews-ի խմբագրությունն ընթերցողներից բազմիցս նամակներ էր ստանում, ովքեր առաջարկում էին բացել նոր խորագիր, որտեղ յուրաքանչյուր ցանկացող անորոշ հասցեատերերի շրջանակին ուղղված կարճ էսսեի, նամակի միջոցով կարող է ինքնարտահայտվել, ներկայացնել կյանքի մասին փիլիսոփայական մտորումները եւ այլն:

Ահա վերջերս ստացված նամակներից մեկը: Մեզ գրել է Կարինե անունով մի աղջիկ:

«Ինձ թվում է՝ այս ամենը երազ է: Թվում է՝ կարթնանամ եւ ամեն ինչ առաջվա նման կլինի: Երեկոյան կսպասեմ, որ աշխատանքից վերադառնաս, կերակուր կպատրաստեմ քեզ համար եւ կմտածեմ, թե որ ուղղությամբ ենք գնալու երեկոյան Երեւանում զբոսնելու: Կորստի այս ցավը ոչնչի հետ չեմ կարող համեմատել: Չէ՞ որ տարիներ շարունակ այնքան երջանիկ էինք: Եվ հանկարծ…

Մեկ ամիս առաջ անսպասելիորեն եկար եւ ասացիր, որ հեռանում ես ուրիշ կնոջ մոտ: Որ նա ինձանից լավն է, որ արդեն մեկ տարի է՝ միասին եք: Որ միայն նրան ես սիրում եւ ինձ հետ ապրում էիր միայն սովորույթի ուժով կամ վախենում էիր վիրավորել: Հիշում եմ, որ այդ օրը քիչ էր մնում ուշագնաց լինեի: Չէի հավատում, որ նման բան հնարավոր է: Կարծում էի՝ կատակում ես, քանի որ քեզանից օղու սարսափելի հոտ էր փչում:

Այդ գիշեր դու գնացիր: Հիշում եմ, թե ինչպես էի երկար զանգահարում քո բջջայինին, բայց ոչ ոք չէր պատասխանում: Միայն առավոտյան կողմ, մեկ տուփ ծխախոտ ծխելուց եւ բոլոր արցունքներս քամելուց հետո, հասկացա. հարկավոր է հաղթահարել այս պահը: Դու կմտափոխվես, կվերադառնաս…

Մեկ շաբաթ անց Ծաղկաձորի ճանապարհին նրա հետ ավտովթարի ենթարկվեցիր: Բոլոր երազանքներս, բոլոր հույսերս, իմ ներկան ու ապագան հսկայական անդունդը գլորվեցին: Հենց այդ ժամանակ ես առաջին անգամ հասկացա, որ կարելի է լուռ տառապել: Առանց արտասուքի, միայն զգալով, թե ինչպես է ներսումդ ցավը թափանցում մարմնիդ բոլոր բջիջների մեջ: Եվ արդեն չես հասկանում, թե որտեղ է ֆիզիկական ցավը, որտեղ՝ հոգեւորը:

Ինձ համար այնքան դժվար է այս ամենի մասին գրել: Կարծում էի՝ կմեռնեմ: Չէ՞ որ ես այդպես էլ կհասցրեցի քեզ ասել, որ փոքրիկ հրաշք ենք ունենալու:

Հուսով եմ՝ տղա կլինի: Հուսով եմ՝ կկարողանամ կրել նրան եւ մեզ ոչինչ չի պատահի: Եվ դու վերեւից կնայես մեզ եւ կպահպանես: Ես նրան Արամ կկոչեմ, հոր անունով:

Եվ, ամեն դեպքում, այս ամենը ճիշտ չէ… Սա երազ է… Երազ, երազ, մղձավանջ… Ես կարթնանամ, գլուխս կդնեմ ուսիդ եւ ամեն ինչ լավ կլինի…»:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց zNews

Կիսվե՛ք Ձեր ընկերների հետ

ԱՄԵՆԱԸՆԹԵՐՑՎԱԾ

Արցախի եղբայրականում հողին են հանձնում Տղերքին
Մարտակերտում 3 ամսական երեխայի վիզ են կտրել․․․ (Video)
«Երբ առյուծները բարիանում են, բորենիները լկտիանում են». Լեգենդար Ալ Պաչինոյի ցիտատը, որն ապշելու աստիճանի ճշմարիտ է
«Արա, խփեք»․ Կարմիր բերետավորները մեքենայի մեջ ծեծի են ենթարկում Լևոն Քոչարյանին (Video)
Հայազգի փոքրիկ տղան գրավում է աշխարհը․ Նրա գաղտնի սենյակը, նոր զենքը և քիմիական փորձը (Video)
ՈՒՂԻՂ. Արցախում ադրբեջանցի կողմից դաժանաբար սպանված եղբայրների հուղարկավորությունը Մասիսում
Ռազմիկը մինչև վերջ պայքարել է՝ 19-20 տարեկան հազիվ լիներ․ գլխատել են
Կարճ հարցազրույց Կարեն Ջավալյանի՝ «Քյոխի» հետ
Հուսանք` տատիին նկարահանումներից հետո չեն սպանել (Video)

ԲԱՑ ՄԻ ԹՈՂԵՔ

Նյարդերը` բազմաթիվ հիվանդությունների պատճառ
Թեստ․ Փորձեք գտնել այս 10 հանելուկների պատասխանները
Սնարյադի տակով զոռով փախանք, մտանք փոսի մեջ… (Video)
Մթերքներ, որոնք օգտակար են արյան համար
Թեստ․ Կկարողանա՞ք հաղթահարել այս հետաքրքրաշարժ ասացվածքների թեստը
«Պիտի մնայի էնտեղ, թող դնեին սպանեին, բայց երեխայիս գերեզմանի համար պիտի մնայի» (Video)
Գլուխկոտրուկ․ Եթե ունեք բարձր IQ, ապա միանգամից կգտնեք բոլոր 10 տարբերությունները
«Փոշմանել եմ, որ չեմ ասել՝ պապադ գալիս ա Արցախ»․ հերոսի մոր հիշողությունները (Video)
Թեստ․ Գտի՛ր բառի նշանակությունը