Հին ժամանակներում դաշտում կար մի ջրհոր:

Մոտենում էր ջրհորին մարդը, իջեցնում էր դույլը, հանում, իսկ դույլում պարզվում էր այն է, ինչ կա նրա սրտում:

Սկզբից մարդիկ ջրհորից հանում էին սեր, բարություն, քնքշություն:

Ով ինչ ուներ՝ նրա մոտ դա ավելանում էր:

Բայց հետո աշխարհում ինչ-որ բան տեղի ունեցավ, բարդիկ սկսեցին ավելի հաճախ ջրհորից հանել չարություն, նախանձություն, ատելություն:

Եվ որոշեցին նրանք, որ ջրհորը փչացել է:

Չէ՞ որ ավելի հեշտ է ջրհորը ծածկել հողաշերտով, քան մաքրել սեփական սիրտը:

Ճի՞շտ է:

Նյութը հրապարակման պատրաստեց zNews-ը

Կիսվե՛ք Ձեր ընկերների հետ