Տղամարդը թուլանում է՝ կնոջից սիրո խոստովանություն լսելով։
Նրան սկսում է թվալ, որ բոլոր հարցերը կարգավորված են ու այլեւս անհանգստանալ ու պայքարել պետք չէ։
Եվ, իսկապես, կանանց մեծ մասի դեպքում դա այդպես է, եթե սիրեցին՝ ուրեմն վերջ, ամբողջ կյանքում կսիրեն։
Այդ պահից սկսած տղամարդն ինչ էլ անի, որքան էլ սառը կամ սխալ վերաբերվի կնոջը, որքան էլ չգնահատի ու ստորացնի՝ նրան ամեն ինչ ներելի է։ «Ես սիրում եմ»-ն արդարացնում է ամեն ինչ։
«Հիմա անհարմար պահ է», «դու չափից շատ բան ես ուզում», «չի կարելի լինել այդքան եսասեր», «մեր սերը ոչ բոլորի համար է, պետք է դիմանալ փորձությանը», «սպասիր, համբերիր» եւ այլն։
Այս բոլոր արտահայտությունների ետեւում երկրորդ իմաստ կա թաքնված՝ «սիրում ես՝ զոհաբերիր քեզ»։ Եվ կանանց ճնշող մեծամասնությունն այդպես էլ անում է՝ սպասում, համբերում, բացատրում, արդարանում։ Տղամարդը վիրտուալ խոչընդոտները ներկայացնում է որպես իրական, իսկ կինը սպասում է, մինչեւ ամեն ինչ կհարթվի, երբեմն՝ տարիներով։
Իսկ պահը միշտ հարմար է։ Հենց հիմա է ամենահարմար պահը սիրո ու հարաբերությունների համար։Այն կոչվում է «այսօր»։ Մնացած ամեն ինչը պատրանք ու երեւակայություն է։ Ապագան, ծրագրերը, հեռանկարները, խոստումները ՝ այդ ամենը խայծեր են, որոնք փորձառու տղամարդիկ նետում են կանանց պահելու համար ու որոշ սիրող կանայք կուլ են տալիս այդ խայծերը։
Մենք բոլորս կախում ունենք սիրուց։ Բոլորս։ Առանց բացառությունների։ Բայց ի՞նչն է տարբերում կախումից տառապող անձին պայմանականորեն առողջ մարդուց։ Պայմանականորեն առողջ մարդը հասկանում է, որ հարաբերություններից բացի կան նաեւ ավելի բարձր արժեքներ՝ օրինակ արժանապատվությունը, հպարտությունը, հոգեկան հանգիստը։
Եթե այդ ներքին զգացողությունները անցնում են՝ ապա պատմությունը ոչ թե սիրո մասին է դառնում, այլ ինչ-որ խոցված ու ցավագին մի բանի։ «Սիրում եմ»-ը ինքնին վերածվում է «արա ինձ հետ ինչ կամենում ես, ես առանց քեզ ապրել չեմ կարող»։
Մինչդեռ «սիրում եմ»-ը կյանքն է։ Ես սիրում եմ քեզ, բայց ես կյանքս քեզ չեմ նվիրի։ Ես սիրում եմ քեզ, բայց թույլ չեմ տա ինձ տրորել ու հաշվի չնստել ինձ հետ։ Ես կանեմ ամեն ինչ քեզ համար, բայց եթե դու ինձ կգնահատես՝ կհեռանամ։ Ես սիրում եմ քեզ, բայց եթե ստիպված լինել հեռանալ, կկարողանամ մեկ ուրիշին էլ սիրել։
«Սիրում եմ, բայց պատրաստ եմ հեռանալ»՝ դա ասես վերացնում է բոլոր սովորական շաբլոնները, մտածելակերպի ու վարքագծի ընդունված շաբլոնները։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց zNews-ը
Կիսվե՛ք Ձեր ընկերների հետ
