Մի ընչազուրկ մարդ աստծո փայտե արձան ուներ:
«Այնպես արա, որ հարստանամ», — աղոթում էր նա օրնիբուն, բայց աղոթքները տեղ չէին հասնում, և նա ավելի ու ավելի էր աղքատանում:
Ի վերջո նա բարկանում է, բռնում արձանի ոտքից ու խփում գլխով պատին:
Արձանիկը փշուր-փշուր է լինում, ու նրա միջից թափվում են ոսկե դրամները:
Երջանիկը հավաքում է դրանք ու ասում.
– Ես քեզ երկրպագում էի, բայց դու ինձ չօգնեցիր, հարվածեցի քեզ, ինձ երջանկություն տվեցիր:
Երկինքն օգնում է նրան, ով ինքն է իրեն օգնում:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց zNews-ը
Կիսվե՛ք Ձեր ընկերների հետ
